Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

FETAMERIGANOI sunshine ή… καθόλου sunshine pop

Οι Fetameriganoi (οι ίδιοι αποκαλούνται Φεταμερίγκανοι ή μήπως Φέτα με Ρίγανη;) είναι ένα σχετικώς καινούριο ελληνικό συγκρότημα, αφού σχηματίστηκαν στην Καλαμάτα το 2003, από «κολλητούς που γουστάρανε να συνθέτουν και να παίζουν μαζί» (όπως οι ίδιοι αναφέρουν στο http://soundcloud.com/fetameriganoi). Η μπάντα άρχισε να γίνεται γνωστή πρώτα στην περιοχή της μέσα από live που περιελάμβαναν δικές της συνθέσεις, αλλά και covers –π.χ. το “Street spirit (Fade out)” των Radiohead–, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε το πρώτο της EPFragile but Indestructible”, το οποίον περιελάμβανε τέσσερα τραγούδια (“Inadequate”, “In prison”, “Escape”, “Insanity”). Έπαιξαν στην Καλαμάτα, εμφανίστηκαν στην Αθήνα (K44), αυξάνοντας στην πορεία και τα τραγούδια/ορχηστρικά τους με ακόμη επτά (“Grayscale”, “Verity”, “At first”, “Pretty girl II”, “Midnight’s ordeal”, “Maybe”, “Void”). Το σύνολο της δουλειάς τους (ένδεκα κομμάτια δηλαδή) κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό σ’ ένα extra limited άλμπουμ βινυλίου (111 αριθμημένες κόπιες, με 6-σέλιδο triptych ένθετο) από την Anazitisi Records υπό τον τίτλο “Different Ways”.
Οι Fetameriganoi (Δημήτρης Τσιλιβαράκης κιθάρες, Θάνος Παππάς πλήκτρα, φωνή, Δημήτρης Σουμής κιθάρες, Παναγιώτης Μπουσούνης μπάσο, Θεοχάρης Παλιάκος ντραμς) είναι μία pop μπάντα. Τα κομμάτια τους έχουν το μελωδικό χάρισμα, τη ρυθμική στιβαρότητα, το ωραίο αρμονικό επιστέγασμα. Ελαφρά, ή λιγότερο ελαφρά, sunshine ή λιγότερο sunshine, είναι προγραμματισμένα ώστε να τραγουδηθούν και να χορευτούν. Τραγούδια, εν ολίγοις, που τ’ ακούς όρθιος, συνοδεύοντάς τα με τη φωνή, με το σώμα, με τα πόδια σου. Καλοπαιγμένα σίγουρα, καλοηχογραφημένα επίσης, και αν κάτι χρειαζόταν παραπάνω τούτο θα ήταν μόνο μία ακόμη πιο πειστική/στιβαρή ερμηνεία – αλλά ok.
Με γνώσεις μουσικές που αποκαλύπτονται στις ίδιες τις συνθέσεις, και βεβαίως στη χρήση των κιθαρών, τα κομμάτια των Fetameriganoi σε κερδίζουν από την αρχή, από το πρώτο δευτερόλεπτο. Το magical-popVerity”, το πανέμορφο οργανικό “Escape” με την περίτεχνη συνομιλία πλήκτρων/κιθάρας (με πήγε πίσω στο χρόνο, στο “Teens” των Blue Light), το αέρινο “At first” με την επωδό βάλσαμο Even if nobody careswe believe in ourselves, το bluesyPretty girl II”, το σπιντάτο “Maybe” (όλα στην πρώτη πλευρά). Το “Void”, που ανοίγει τη δεύτερη είναι ένα εξαιρετικό τραγούδι, κάπως μεταφυσικής σύλληψης, με ωραία, υποστηρικτική, δουλειά στα φωνητικά. Το ροκάδικο, κάπως αργό, instroInsanity” παραδίδει τη σκυτάλη στο “In prison” (ένα τραγούδι γύρω από τις νέες παραφροσύνες και τον απελευθερωτικό ρόλο της μουσικής) κι εκείνο, με τη σειρά του, στο “Inadequate”, που συνεχίζει στο ίδιο νωχελικό μοτίβο, πριν την ξαφνική αλλαγή του τέμπο στη μέση σχεδόν του κομματιού. Το βαρύ closing trackMidnights ordeal” (με στίχους σαν και τούτους now its late, so feel the pain/ all your efforts are in vain/ hold your breath, theres no escape) είναι σχεδόν ακουστικό, με βασικά όργανα τη φωνή και την κιθάρα. Είναι ένα «άλλο» κομμάτι, που πιθανώς να δείχνει τις βαθύτερες τραγουδοποιητικές πηγές των Fetameriganoi. Θα δείξει… όπως λέμε.

49 σχόλια:

  1. Άλλη μια κυκλοφορία της Anazitisis που δεν περασε απαρατήρητη από το άγρυπνο μάτι του δημοσιογράφου...

    papariamerigani

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Που είσαι ρε μεγάλε μουσικοκριτικέ; Είναι αλήθεια πως τόσο καιρό μάς έλειψαν οι εις βάθος αναλύσεις σου…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Η τιμή πάντα θα είναι ένα ζήτημα (για οτιδήποτε).

      Διαγραφή
    2. όταν μιλάμε για τέτοιες τιμές για ένα βινύλιο δεν μιλάμε για θέμα ζητήματος αλλά, επέτρεψε μου, κοροϊδίας. αν μάλιστα έχουμε να κάνουμε και με ένα γκρουπ που κυκλοφορεί την παρθενική του δουλειά η τιμή πλέον θεωρείται απαράδεκτη. κακό deal θα το χαρακτηρίσω από το συγκρότημα γιατί δυστυχώς δεν θα ακουστεί από πολλά αυτιά, εκτός πια αν έχουμε φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο που δεν ενδιαφέρονται κάποιοι να ακουστούν. ο μόνος τρόπος για να ακουστεί πλέον είναι ή να κυκλοφορήσει σε (ευτελές για κάποιους καημένους) σιντί ή να ανέβει στο νετ, αλλιώς θα μείνει μεταξύ συγγενών και φίλων... α, και της anazitisis.

      Διαγραφή
    3. Η τιμή είναι ιδιαίτερα αυξημένη λόγω του πολύ μεγάλου κόστους (κυρίως λόγω του πολύ περιορισμένου αριθμού κοπής αλλά της ιδιαίτερης δουλειάς στο artwork όπου δεν έγιναν εκπτώσεις). Για όλους όσους δεν έχουν τα χρήματα, ή δεν θέλουν να τα δαπανήσουν για ένα τέτοιο σκοπό, όλα τα κομμάτια που υπάρχουν στο βινύλιο είναι διαθέσιμα και για δωρεάν κατέβασμα από το internet.

      Διαγραφή
    4. Με πρόλαβαν οι Fetameriganoi (τους οποίους, σημειωτέον, δεν τους γνωρίζω, ούτε από κοντά, ούτε εξ αποστάσεως).

      Το «κοροϊδία» είναι βαριά κουβέντα. Κοροϊδία είναι να σου πουλήσει κάποιος φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Εδώ, υπάρχουν 111 μόλις αντίτυπα βινυλίου, που προφανώς απευθύνονται σε πολύ λίγο κόσμο (στους φίλους του γκρουπ, σε όσους ακούσουν τα κομμάτια στο soundcloud –νομίζω πως υπάρχουν όλα– και αποφασίσουν πως αξίζει ν’ αγοράσουν το βινύλιο και βεβαίως σ’ αυτούς που μαζεύουν τα πάντα). Είναι λογικό να υποθέσει κάποιος πως όταν κόβεις 1000 αντίτυπα από ένα βινύλιο το κόστος στον καταναλωτή θα φθάσει τα 20-22 ευρώ, αν κόβεις εκατό θα φθάσει στα 35. Τώρα, γιατί κόπηκαν 111 αντίτυπα και όχι 1111 αυτό είναι ένα ζήτημα που αφορά στο συγκρότημα και την εταιρεία, εγώ δεν μπορώ να δώσω επ’ αυτού ουδεμία απάντηση.

      Διαγραφή
    5. ωραία όλα αυτά, είναι γνωστά, οπότε η ερώτηση μου είναι απλή και πολύπλοκη ταυτόχρονα, και φαντάζομαι ότι θα ήθελαν να την κάνουν κι αλλοι, και στους fetameriganous και σε άλλους με παρόμοια τακτική.
      γιατί δεν κυκλοφορείται και μια πιο απλή έκδοση βινυλίου ή περισσότερα αντίτυπα (δεν πιστεύετε στις δυνατότητες σας?) ή cd?

      Διαγραφή
    6. Συμφωνώ και με τους δυο σε αρκετά θέματα.

      Για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα θα ήθελα να πω πως για χρόνια προσπαθούσαμε με κάποιο τρόπο να βγάλουμε τη μουσική μας σε κάποιο cd στη χαμηλότερη δυνατή τιμή (για αυτό άλλωστε και το πρώτο μας EP το δώσαμε δωρεάν σε όποιον το ήθελε με δικά μας έξοδα εκτύπωσης σε 102 κομμάτια). Μας ενδιαφέρει η μουσική μας να είναι ευρέως διαθέσιμη δωρεάν για αυτό και όλα τα κομμάτια μας είναι free στο ιντερνετ και σε πολύ καλές ποιότητες. Όλες οι προσπάθειες μας για cd ήταν άκαρπες (μιλήσαμε σχεδόν με όλες τις δισκογραφικές) λόγω της τεράστιας κρίσης στο χώρο αλλά και του μη εμπορικού (για την ελλάδα) στυλ μας.

      Έτσι, δεχτήκαμε με μεγάλη μας χαρά την πρόταση για εκτύπωση βινυλίου - έστω και σε τόσα λίγα κομμάτια (για να είμαστε ρεαλιστές τα 1111 κομμάτια θα έμεναν στο ράφι και θα χρεωκοπούσε και η εταιρία - ενώ τα 111 κάπως θα καταφέρουμε να πουληθούν). Δε νομίζω κανείς από εσάς να δυσανασχετούσε με μια τέτοια κυκλοφορία για παρθενική του συγκροτήματός του όταν όλα τα μέλη είναι 22 χρονών. Είναι τιμή μας η δουλειά αυτή να βγει τόσο αξιοπρεπής και προσεγμένη.


      Τώρα αν κάποιος θέλει να αποκτήσει το συλλεκτικό αυτό βινύλιο πρέπει να κατανοήσει ότι δεν γίνεται να το πάρει από την anazitisi records σε τιμή κάτω του κόστους. Και εμείς δυσκολευόμαστε πολύ με τα οικονομικά μας όπως οι περισσότεροι έλληνες και δεν σας κρύβω ότι δεν θα το αγοράζαμε όλοι εύκολα (αν δεν είχαμε συμφωνήσει να πάρουμε λίγα κομμάτια δωρεάν. Το βινύλιο είναι ακριβό αλλά και δικαιολογημένα ακριβό. Μακάρι να έκανε 5 ευρώ και να μπορούσαμε να το μοιράζουμε με ευκολία και σε φίλους αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν γίνεται!

      Διαγραφή
    7. σας ευχαριστώ πολύ για την ειλικρινή απάντηση σας, αυτό που ήξερα και επιβεβαιώθηκε για ακόμα μια φορά είναι ότι είτε μικρές, είτε μεγάλες, είτε ανεξάρτητες, οι εταιρίες θα λειτουργούν πάντα ως εταιρίες, οι εξαιρέσεις πάντα θα είναι λίγες. καλές πωλήσεις.

      Διαγραφή
  4. χωρίς να έχω τίποτα με το γκρουπ,διαφωνώ..η παραγωγή δίσκων βινυλίου δεν είναι τόσο ακριβό πράγμα,το κόστος δεν είναι μεγάλο.απόδειξη οι do it yourself πανκ δίσκοι που κυκλοφορούν στο εξωτερικό αλλά και στην ελλάδα μέχρι πρότινος-ανάσα σταχτη,διατάραξη οικιακής ειρήνης-οι οποιοι πουλούνται 7 ευρώ,και με ρητή εντολή ούτε ευρώ παραπάνω.τωρα όσον αφορά το περιτύλιγμα-το οποίο σαφέστατα στην προκειμένη περίπτωση ανεβάζει κατακόρυφα το κόστος-αυτό εντάσσεται σε ένα άγχος του καραθανάσση αλλά και άλλων δισκογραφικών να εκδόσουν σπάνιους δίσκους,κάτι που δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα στην ελλάδα,αφού από το 2001 όσες κυκλοφορίες βινυλίου έχουν γίνει παραμένουν στις ίδιες τιμές.είχε βγάλει παλαιότερα ο καραθανασσης υπερπολυτελείς εκδόσεις για τους no man's land αλλά κανείς δεν τις αγοράζει,η ζήτηση είναι μηδενική.
    αυτά για τις εκδόσεις και όχι για την μουσική των παιδιών,η οποία-δεν την έχω ακούσει προς το παρόν-έρχεται σε δεύτερη μοίρα δυστυχώς σε σχέση με το περιτύλιγμα του δίσκου.πάντως 35 ευρώ είναι υψηλή τιμή,οι 111 κόπιες εντάσσονται στο άγχος που ανέφερα παραπάνω.τι θέλει ο καραθανάσσης να γίνει η μελλοντική
    swirl vertigo;δεν θα γίνει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ ανώνυμε φίλε, επέτρεψέ μου μία επισήμανση - διόρθωση σχετικά με τις "υπερπολυτελείς εκδόσεις" των no man's land που αναφέρεις: το ομώνυμο lp που κυκλοφόρησε το 2008 σε 150 κομμάτια εξαντλήθηκε λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του. Από τα άλλα δύο ("Home in the sky" - 2008 και "The drowning desert" - 2010)υπάρχουν μεν ακόμη αντίτυπα, αλλά όχί τόσα πολλά ώστε να μπορούσε η ζήτησή τους να χαρακτηριστεί "μηδενική".
      Αυτά προς αποφυγή παραπληροφόρησης.

      Ευχαριστώ,

      Βασίλης Αθανασιάδης/No Man's Land

      Διαγραφή
    2. χαιρομαι που με διορθώνεις,εννοώ μηδενική ζήτηση όσον αφορά τους συλλεκτικούς κύκλους.ωστόσο η μουσική σας είναι καθ'όλα αξιόλογη και θα προτιμούσα να έβγαιναν οι δίσκοι σας σε περισσότερες κόπιες,γιατί δεν τις πρόλαβα όταν κυκλοφόρησαν.

      Διαγραφή
  5. ωστόσο η anazitisi records έχει κάνει καλές επανεκδόσεις,οι last call of shiloh και οι yezda urfa είναι κάποιες από αυτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα τρία LP του Πάνου Σαββόπουλου (το ένα ανέκδοτο), το δεύτερο του Ανδρέα Θωμόπουλου, η «Αντοχή των Υλικών» του Βακατάτση (Pavlo V), οι Morka, ακόμη και ο Ακρίτας, οι Socrates, οι Blue Birds και ο Τουρνάς είναι οι πραγματικές προσφορές τής Anazitisi, καθότι αυτά τα LP δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ κανείς να τα εκδώσει με τον τρόπο (και το μεράκι) που τα εξέδωσε ο Καραθανάσης.

    Τώρα, τα περί συλλεκτικότητας, μελλοντικής σπανιότητας κ.λπ. είναι τριτεύοντα θέματα και εντελώς αδιάφορα. Έχω ένα κάρο δίσκους που γράφουν επάνω limited edition 300 και μπορεί να μην αξίζουν φράγκο (από συλλεκτικής πλευράς). Δεν τους αγόρασα επειδή στο μέλλον προσδοκούσα να γίνουν συλλεκτικοί. Τους αγόρασα γιατί ήθελα να τους ακούσω, και δεν τους εύρισκα αλλιώς τη συγκεκριμένη στιγμή. Να μην πιάσω τη Psycho με το 300άρι των Fapardokly (έχω το 118), γιατί θα πάω 30 χρόνια πίσω. Να θυμηθώ όμως το 300άρι “Galactic Vibes” των Freedom’s Children (έχω το νούμερο 73), το 300άρι των Joe Prichard and Gibraltar (έχω το 247), το 300άρι του “Dreaming with Alice” του Mark Fry στη Solarplexus (έχω το 177) και άλλα διάφορα… ουκ έστιν αριθμός.

    Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να πουλιέται αύριο (σε χοντρές τιμές) και τι όχι. Και δεν είναι και αυτή η δουλειά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. έχεις δίκιο σ' αυτά που λες αλλά πρέπει πρώτα να τα κατανοήσουν οι εταιρίες και όχι οι αγοραστές οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν παρασυρθεί στην παράλογη λογική των εταιριών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με ενημέρωσε ένας από τους γράφοντες για την κουβέντα.
    Τα πράγματα είναι μάλλον πολύ απλά: Σεν ξέρω αν έχει χρυσάφι το artwork αλλά 35 ευρώ δεν κοστίζει. Δεν έχει να πληρώσει καν δικαιώματα, είναι νέος δίσκος. Να θυμήσω οτι καινούργιες, ελληνικές παραγωγές κυμαίνονται κοντα στα 15 ευρώ και οριακά πάνω από τα 20 ευρώ - ανάλογα από που αγοράζει κανείς - για διπλούς δίσκους ή ltd editions στα 100 κομμάτια. Προφανώς αυτοί είναι ανόητοι ή μπαίνουν μέσα.
    Χαίρομαι που το συγκρότημα αναγνωρίζει οτι ο δίσκος είναι ακριβός, ειδικά γαι την εποχή, αλλά είναι, πρέπει να θυμίσω, και στο χέρι τους να κανονίζουν την τιμή και να απευθύνονται σε όσους ακούν μουσική και όχι στα φουσκωμένα πορτοφόλια.
    Τέλος, σε μια ελεύθερη αγορά η τιμή ορίζεται από αυτόν που κατασκευάζει το προϊόν και τον πωλήτή. Έτσι η εταιρεία μπορεί να πουλαέι όσο θέλει, αυτό είναι δικαίωμά της, έτσι είναι το σύστημα.. Ορίζεται όμως η τιμή και ανάλογα με τις πωλήσεις. Εγώ δε θα βοηθήσω σε ανάλογες κινήσεις, γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να αρχίσουμε να κινούμαστε σε ακόμα πιο ακριβά επίπεδα αργότερα.
    Πάντως, οτι η επιλογή ακριβής τιμής είναι μια πρώτης τάξης διαφήμιση είναι σαφές και παίρνουμε μέρος όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Είμαι ο Νίκος Καραθανάσης, καλησπέρα
    Α ΜΕΡΟΣ
    Διαβάζοντας το συγκεκριμένο post θεωρώ ότι πρέπει κάτι να πω από την μεριά μου, μια και γίνεται λόγος στο όνομά μου. Όχι να απολογηθώ αλλά να βάλω λίγο τα πράγματα σε μία τάξη (αν γίνεται αυτό). Ο κακόβουλος από τους αναγνώστες σαφώς δεν θα τα δεχτεί ή θα τα απαξιώσει ή θα τα αμφισβητήσει . Οι υπόλοιποι ελπίζω να καταλάβουν. Ίσως οι κουβέντες μου να είναι λίγο μπερδεμένες και ίσως να πισω-γυρνάω σε θέματα, αλλά τα γράφω όπως ακριβώς μου έρχονται στο μυαλό και χωρίς να κάθομαι να γράψω λόγο.
    Λοιπόν όταν ξεκίνησα την ANAZITISI Records, σαν δισκογραφική, στο μυαλό μου δεν είχα ούτε την Vertigo Spiral, ούτε την Dawn, ούτε την Neon και ούτε με απασχολεί να τις φτάσω (άραγε πώς;). (Σαν συλλέκτης δίσκων εδώ και πολλές δεκαετίες έχουν περάσει από τα χέρια μου πολλά και διάφορα. Όλα αυτά μου δίνουν το δικαίωμα να κρίνω για το ποια παραγωγή δίσκου είναι καλή, μέτρια ή φτωχή. Και εστιάζω μόνο στο «εικαστικό», εξωτερικό περιτύλιγμα αν θέλετε και ΟΧΙ στο μουσικό περιεχόμενο, σύνθεση/ στίχο, αλλά και ηχογράφηση/ μίξη/ παραγωγή/). Αποφάσισα λοιπόν όλες οι κυκλοφορίες μου να είναι όσο πιο «περιποιημένες» γίνεται, δίνοντας προσοχή στην ποιότητα του χαρτιού, του βινυλίου και του ήχου. Πότε δεν ήμουν της αισθητικής του παίρνουμε ένα βινύλιο, το βάζουμε σε ένα εξωφυλλάκι, και το πουλάμε. Οι εκδόσεις μου έχουν όλα τα συστατικά που κάνουν μια έκδοση σχεδόν εξαιρετική (πάντα με τα δικά μου standards). Κάποιοι από εσάς μπορεί να διαφωνούν (το θέμα είναι εντελώς υποκειμενικό πιστεύω), κάποιοι να αδιαφορούν και κάποιοι να λένε ότι είμαι αλαζόνας με αυτήν μου τη φράση. Εντάξει, εμένα έτσι μου αρέσει να είναι ένας δίσκος που αγοράζω κι έτσι θεωρώ ότι με ικανοποιεί. Και ικανοποιεί και πολλούς ακόμα ανά τον κόσμο, κρίνοντας από e-mail (από τα ίδια τα συγκροτήματα ή από τους πελάτες-καταναλωτές) και κριτικές σε sites/blogs και περιοδικά.
    Το θέμα όμως δεν είναι εκεί. Όλα τα εξώφυλλα/ ένθετα/ ποστερ /βιβλιαράκια… γίνονται εδώ στην Ελλάδα και τα εξώφυλλα είναι κολλημένα στο χέρι ένα προς ένα (και όχι σε μηχανή). Τα βινύλια είναι πάντα 180γρ. και τυπώνονται στην Γερμανία από μεγάλο εργοστάσιο. Γενικά δεν μου αρέσει να κάνω προχειρότητες αλλά ούτε και να κάνω αρπαχτές. Έτσι μέσα στην αλυσίδα: γραφίστας/προ-εκτυπώσεις, studio mastering, ειδικά χαρτιά, εκτυπώσεις, πλαστικοποιήσεις, κόψιμο εξωφύλλων, κόλλημα εξωφύλλων, βινύλιο 180γρ, έγχρωμο βινύλιο, μεταφορικά, ακόμα και το PVC με καπάκι που χρησιμοποιώ για προστασία του album, δικαιώματα, κόπιες σε μπάντες , ένας προς ένας αυτοί οι κρίκοι μεταφράζονται σε χρήματα (κόστος). Δεν υπολογίζω πολλά τυχαία έξοδα –αλλά συχνά σε μένα, τολμώ να πω– όπως ένας λάθος στην εκτύπωση (είτε του γραφίστα, είτε του φιλματζή, είτε του τυπογράφου, ακόμα και του ίδιου το συγκροτήματος που αποφάσισε κάτι να αλλάξει ξαφνικά) προϋποθέτει νέα εκτύπωση από την αρχή, άρα επιπλέον κόστος. Οποιοδήποτε λάθος στο ηχητικό αποτέλεσμα (βινύλιο) προϋποθέτει νέα κοπή και αυτό μου έχει συμβεί πολλάκις. Κακέκτυπα βινυλίων ή εξωφύλλων σημαίνει επίσης χασούρα στα ξαφνικά. Ακόμα και τα μεταφορικά για να σταλθούν οι δίσκοι στα συγκροτήματα (και δεν μιλάω για κάποια συγκροτήματα που μπορεί να έρθουν να τα παραλάβουν από εμένα) κοστίζουν. Όταν λοιπόν καθίσει κάποιος και κάνει όλη την σούμα και μετά την διαίρεση, θα δει τότε πόσο κοστίζει κάθε τεμάχιο. Η εταιρία λοιπόν βάζει το ποσοστό της και μετά καθορίζει την χονδρική τιμή. Η λιανική τιμή καθορίζεται από το κάθε κατάστημα και εγώ δεν την ορίζω. Αλλά επειδή πουλάω και λιανική, οφείλω λοιπόν να βάλω ένα φυσιολογικό ποσοστό πάνω από την χονδρική, να προσθέσω και το ελληνικό ΦΠΑ και τέλος, κινδυνεύοντας συχνά να βρεθώ ακριβότερος ή φτηνότερος από άλλα καταστήματα λιανικής, παρουσιάζω τον δίσκο στο κατάστημα και το site της ANAZITISI.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Β ΜΕΡΟΣ
    Όταν λοιπόν κάνεις την σούμα, η οποία ας πούμε είναι 1000 ευρώ, ακολούθως κάνεις και την διαίρεση. Αν έχεις τυπώσει 1000 άλμπουμ, η τιμή (κόστος) ανά τεμάχιο είναι 1ευρώ. Στα 500 είναι 2 και στα 100 είναι 10 (τρομερή διαφορά έτσι); Ίσως γνωρίζεται ότι το κόστος της μήτρας για ένα βινύλιο είναι το ίδιο είτε τυπώσεις 1 είτε 5000 κομμάτια. Το ίδιο και το κόστος του studio, και του γραφίστα και των films, και της τετραχρωμίας offset.
    Και για να έρθουμε στο συγκεκριμένο παράδειγμα των Fetameriganoi (και όχι papariamerigani όπως έγραψε κάποιος…). Το album βγήκε σε 111 τεμάχια, με 3-πτυχο ένθετο, με ιδιαιτέρως ακριβό χαρτί, με τετράχρωμη ετικέτα (και αυτό το πληρώνεις, αλλιώς ας την κάνεις άσπρη, ασπρόμαυρή ή δίχρωμη), σε 180γρ βινύλιο και σε κόκκινο βινύλιο (το οποίο έχει έξτρα κόστος, δηλαδή πληρώνεις παραπάνω από το μαύρο). Όταν έκανα την σούμα και την διαίρεση φάνηκε (αν και το ήξερα από την αρχή) ότι βγαίνει πολύ ακριβό. Για να αποφύγω όμως την περίπτωση τού να βγει ακόμα πιο ακριβό (γύρω στα 45-50 ευρώ) αποφάσισα να μην το δώσω σε χονδρική και να διανείμω όλες τις κόπιες μέσω του δικού μου καταστήματος. Έκοψα λοιπόν το μεσαίο σκαλοπάτι (παραγωγήχονδρικήλιανική), δηλ. την χονδρική. Αυτό βέβαια όπως ίσως πολλοί καταλαβαίνετε είναι άσχημο, τόσο για εμένα όσο και για την μπάντα, γιατί ο δίσκος δεν μπορεί να πάει σε πολύ κόσμο, μια και εγώ δεν μαζεύω όλους τους πελάτες της Ελλάδας. Άρα αν και μέσα σε 15-30 μέρες αυτό το LP των 111 τεμαχίων θα είχε φύγει από την «πλάτη» μου (λόγω χονδρικής), προτίμησα να το κρατήσω μόνο εγώ για να μην ανέβει και άλλο η τιμή. Με τίμημα τις πιο αργές πωλήσεις.
    Θα μπορούσα βέβαια να είχα χρησιμοποιήσει και ένα 180γρ κουσέ χαρτί για φάκελο, να μην είχα βάλει ένθετο, να μην είχα αντιστατικό εσώφυλλο για προστασία του βινυλίου (ΝΑΙ κοστίζει πολλά και αυτό), να είχα ένα 140γρ βινύλιο (όχι 180) και αυτό μαύρο και όχι έγχρωμο και να είχα μία ετικέτα ασπρόμαυρη. Το εξώφυλλο να τυπωνόταν στο εργοστάσιο του βινυλίου και όχι εδώ Ελλάδα, να πήγαινα σε ένα πολύ φτηνότερο εργοστάσιο, χωρίς να κάνω mastering για βινύλιο και πολλά άλλα. Τότε ναι, το κόστος θα έπεφτε αισθητά. Οπότε τα 15 ευρώ θα ήταν μια χαρά. Σωστά; Λυπάμαι αλλά εγώ δεν κάνω τέτοιες κινήσεις. Χρόνια προσπαθώ για να πετύχω ένα καλό αποτέλεσμα (και ακόμα δεν είμαι ευχαριστημένος με τις δουλειές μου) δεν θα τα διαλύσω όλα σε μία στιγμή. Άλλωστε δεν πίεσα κανένα να το αγοράσει. Όποιος θέλει μπορεί να το κατεβάσει από το net, μια και τα παιδιά το έχουν ανεβάσει. Τα πράγματα είναι απλά… αν τώρα νομίζετε ότι ο Καραθανάσης θέλει να βγάλει φράγκα από 111 βινύλια (αλήθεια πόσα;) είναι δική σας άποψη, δεκτή αλλά δυστυχώς λανθασμένη. Και αυτό το λέω με πάσα ειλικρίνια…
    Και 2-3 ανούσια:
    Επειδή αναφέρθηκε και το όνομα των No Man's Land… Εντελώς συμπτωματικά, τόσο το LP τους “Home in the sky” όσο και το LP των Fetameriganoi –για όσους το πρόσεξαν– έχει το ίδιο χαρτί και χρωματιστό βιύλιο. Και λίγο-πολύ τα ίδια έξοδα. Γιατί έχουν άλλη τιμή; Μάλλον επειδή το NML είναι σε 300 κόπιες (και ήταν διαθέσιμο και σε χονδρική) ενώ το Fetameriganoi μόνο σε 100… Και τόσο το ομώνυμο όσο και το “Home…” είναι τελειωμένα (εκτός από 3-4 κόπιες).
    Όσο για το «άγχος» μου… ναι έχω άγχος για να βγάλω μία καλή έκδοση και όχι να πασάρω ένα DIY album χωρίς ουσία και λόγο. Έχω άγχος γιατί σέβομαι τον πελάτη και θέλω να του προσφέρω κάτι ανάλογο με αυτό που θέλω εμένα να μου προσφέρουν. Θέλω όταν παίρνω (πληρώνω ένα δίσκο) να με ικανοποιεί και αισθητικά και ηχητικά.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γ ΜΕΡΟΣ
    Αυτή την στιγμή μπορεί να κυκλοφορεί ο ίδιος τίτλος (ένας οποιοσδήποτε δίσκος) από 2 εταιρίες ταυτόχρονα. Εγώ είμαι από αυτούς που θα αγοράσω την έκδοση της εταιρίας που είναι καλύτερη για την αισθητική μου. Και ας είναι και ακριβότερη. Έτσι λοιπόν ενεργώ και στις παραγωγές μου. Δεν μπορώ να καταλάβω ποιον και γιατί κοροϊδεύω… Όσοι είναι έξω από το παιχνίδι πολλά έχουν να πουν. Αλλά πριν πουν κάτι, καλό θα ήταν να το ψάξουν λίγο. Αυτοί που ενδιαφέρονται για τις τύπου DIY εκδόσεις (και μάλλον ο συνομιλητής που το ανέφερε εννοεί τις «φτηνές-λιτές» εκδόσεις, γιατί υπάρχουν DIY εκδόσεις που «σκοτώνουν» και σαν εικαστικό αποτέλεσμα αλλά και σαν τιμή…) σαφώς δεν πρόκειται να εκτιμήσουν μια «πλούσια» έκδοση. Πιθανόν τους απασχολεί πιο πολύ το τι ακούνε (ηχητική πηγή) –και αυτό σε καμιά περίπτωση δεν το λέω αρνητικά– παρά ο «υλικός φορέας». Και ξέρω πάρα πολλούς που κάνουν download, αγοράζουν mp3 ή κάνουν CD-R γιατί τους ενδιαφέρει ή μουσική και όχι το συλλέγουν δίσκους. Άρα πιθανόν (λέω πιθανόν) οι κυκλοφορίες μου τους είναι αδιάφορες είτε κοστίζουν 35 είτε 15…
    Αλλά δεν καταλαβαίνω και όλο αυτό το «μένος» με το Fetameriganoi και εμένα, όταν υπάρχουν πάρα πολλοί τίτλοι στην παγκόσμια αγορά (και μάλιστα σε 500, 700 ή 1000 κόπιες) από πολλές εταιρίες που κυμαίνονται από 27-45 ευρώ… χωρίς να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο.
    Όποιος από τους «συζητητές» θελήσει να βγάλει ξανά το Fetameriganοi (μια και το θέμα μας είναι αυτό) ακριβώς όπως το έβγαλα και χρησιμοποιώντας τους «συνεργάτες» που χρησιμοποίησα και το βγάλει σε λιανική (με ΦΠΑ 23%, για να μην ξεχνιόμαστε) πολύ λιγότερο από 35 ευρώ, τότε είναι άξιος συγχαρητηρίων. Εγώ δεν μπόρεσα ειλικρινά να το καταφέρω. ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι ποσοστό κέρδους νομίζετε ότι έχω στην συγκεκριμένη δουλειά; Είμαι πραγματικά περίεργος.
    Πάντως σε πείσμα κάποιων δεν θα σταματήσω να προάγω και να προσπαθώ να κάνω καλές εκδόσεις («…το καλές…» : τουλάχιστον όπως το βλέπω εγώ). Δυστυχώς ή ευτυχώς οι καλές δουλειές κοστίζουν και γι’ αυτό δεν φταίω εγώ. Και εδώ πρόκειται για κατασκευή και εμπόριο (κατασκευάζω-αγοράζω-πουλάω) και όχι για παροχή υπηρεσιών που ο καθένας ζητάει ό,τι θέλει.
    Και τέλος για τον Θόδωρο (ο μόνος νομίζω που έγραψε με ονοματεπώνυμο): μην νομίζεις φίλε μου (και το «φίλε μου» σε καμιά περίπτωση δεν είναι ειρωνικό) ότι το μεγάλο κόστος σε μία έκδοση είναι τα δικαιώματα (τις περισσότερες φορές δεν είναι στην περίπτωσή μου). Δικαιώματα και πνευματικά δικαιώματα πληρώνω χρόνια. Και όπως σωστά έγραψες: «… Τέλος, σε μια ελεύθερη αγορά η τιμή ορίζεται από αυτόν που κατασκευάζει το προϊόν και τον πωλητή…». Όπως προσπαθώ να εξηγήσω είμαι ο τελευταίος (ή έστω ο προτελευταίος) τροχός σε μία άμαξα. Πληρώνω πολλούς, πριν πάρω το τελικό αποτέλεσμα και το κοστολογήσω. Μήπως αν όλων αυτών των «τροχών» οι κοστολογήσεις ήταν μικρότερες, θα ήταν μικρότερο και το αντίτιμο που θα ζήταγα για τον συγκεκριμένο δίσκο;
    Φαντάζομαι ότι όσοι συμμετέχουν στην συγκεκριμένη κουβέντα, θα γνωρίζουν τουλάχιστον το site της ANAZITISI Records. Εκεί (για να μην παρεξηγηθούμε ότι κάνουμε και διαφήμιση στο παρόν blog) λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία επικοινωνίας (τηλέφωνο και διεύθυνση), οπότε θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπορεί να με βρει και να συζητήσουμε εκτενέστερα. Πιστεύω ότι μόνο έτσι θα πειστεί και ο «άπιστος Θωμάς» σχετικά με το αν ο Καραθανάσης «κοροϊδεύει» ή πάει να γίνει πλούσιος από τα 111 αντίτυπα ενός δίσκου (αστείο)… Άλλωστε δεν είμαι «καλός» στο να γράφω, αλλά και τι να γράψεις για κάτι που έχει πολλές συνιστώσες…

    ΥΓ1. Θα προτιμούσα να μην επιστρέψω στο θέμα. Όποιος θέλει, είπα πως μπορεί να με βρει και ότι είμαι «ανοικτός» σε οποιαδήποτε συζήτηση.
    ΥΓ2. Και ας μην ξεχνάμε ότι «η καλύτερη διαφήμιση είναι η δυσφήμιση». Για τον «φίλο» μου… ξέρει αυτός.
    Φιλικά
    Νίκος Καραθανάσης
    ANAZITISI Records

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ρε παιδιά,τι λέτε;ποιοι δίσκοι,ποιές τιμές;η οικονομία καταρρέει μαζί και όλη η κοινωνία.σε λίγο όχι για δίσκους,αλλά λεφτά ούτε για τα βασικά δεν θα έχουμε,και οχι μόνο εμείς αλλά και η υπόλοιπη ευρώπη,όπως φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μέχρι ν’ αρχίσουμε να τους πουλάμε (τους δίσκους) για τα βασικά, τουλάχιστον ας τους ακούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. μετά από αυτά που διάβασα από τον κ. Καραθανάση καταλήγω σ' αυτο που είχα γράψει πιο πάνω "εκτός πια αν έχουμε φτάσει πλέον σε τέτοιο σημείο που δεν ενδιαφέρονται κάποιοι να ακουστούν" και το θεαθήναι καλά κρατεί, με τις υγείες σας.

    πάντως έχεις γράψει ότι αγόρασες ένα δισκάκι γιατί το βρήκες 1 ευρώ και αν το είχες 3 δεν θα το έπαιρνες, αλλά τώρα τα έσταξες τα 35 ευρωπουλάκια.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. κατάλαβα ούτε εσύ το πήρες.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μπορείς να καταλαβαίνεις ό,τι νομίζεις ar.haf, είναι δικαίωμά σου. Με συγχωρείς που στο λέω δηλαδή, αλλά δραγάτη στην τσέπη μου δε θα σε βάλω. Το τι αγοράζω και τι όχι είναι δικό μου θέμα. Ένα μόνο σου λέω, 30 plus χρόνια που «επενδύω» στην κουλτούρα έχω φάει ένα τεσσάρι. Τουλάχιστον…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γιατί ενοχλούν κάποιους τα 35 ευρώ, ενώ πληρώνουν με ευκολία εκατοντάδες ευρώ στα χαράτσια και στους άδικους φόρους και τα οποία εντέλει καταλήγουν σε μαύρες τρύπες??? Τουλάχιστον αγοράζεις κάτι που θα σου μείνει και σίγουρα είσαι πιο ευχαριστημένος από το να πληρώνεις λεφτά στο κράτος το οποίο στη συνέχεια δεν τα χρησιμοποιεί για να έχουμε καλύτερη υγεία, εκπαίδευση και άλλα κοινωνικά αγαθά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. - nick rasta
    δεν αναιρεί το ένα το άλλο. Μπορείς άνετα να τα παίρνεις στο κρανίο που πρέπει να πληρώσεις τόσους φόρους, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν την ανταποδοτικότητα που περιμένεις και ταυτόχρονα μπορείς να μειδιαζεις ειρωνικά για έναν δίσκο που προσφέρεται σε τιμή εξωπραγματική για τα οικονομικά δεδομένα της εποχής και από μουσικούς που τώρα προσπαθούν να βγουν στο προσκήνιο.

    Απ' ότι υλικό και να είναι φτιαγμένη η συσκευασία και όσο προσεγμένο και να είναι το εξώδυλλο, στην πραγματικότητα αυτό δεν λέει τίποτα στον μουσικόφιλο. Για τον συλλέκτη μπορεί να είναι τα πάντα, για τον πραγματικό ακροατή δεν είναι τίποτα. Η μουσική είναι η ουσία της ηχογράφησης και για αυτήν παραδόξως δεν έχει γραφτεί τίποτα πέρα από το κύριο άρθρο, τίποτα ακόμα και από αυτόν που είναι υπεύθυνος για την κυκλοφορία του δίσκου. Παράξενα πράγματα...

    Κωνσταντίνος Θ.Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Συγνώμη τόση ώρα για μουσική μιλάμε? γιατί εγώ νόμιζα ότι μιλάμε για πίνακες.
    Ε, ρε Jumbo που σας χρειάζεται.

    Φώντα καλά έκανες και σκότωσες ολόκληρο τεσσάρι αφού σε περίσσευε, εμένα όμως δε με περισσεύει, πειράζει? Άλλωστε ολοι γνωρίζουμε ότι "με τον παρά μου γαμώ και την κυρά μου".
    Καλές πωλήσεις είπα? α, είπα...

    Δυστυχώς Κωνσταντίνε για να μιλήσουμε και για μουσική πρέπει πρώτα να έχουμε την δυνατότητα να το ακούσουμε, εμένα ακόμα μου λείπουν κάποια τάλαρα και επίσης είναι φυσικό για την μουσική να μίλησε μόνο ο Φώντας γιατί είναι ως τώρα από τους λίγους τους εκλεκτούς τους τυχερούς που έχει αυτή τη δυνατότητα.

    Πάντως δεν θα ασχοληθώ άλλο αρκετή διαφήμιση έκανα τζάμπα και στο συγκρότημα και στην εταιρία... όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αριστερό χαφ, είσαι out – δεν κατάλαβες τι είπα.

    Άκου το άλμπουμ τζάμπα στο soundcloud, και άμα γουστάρεις να πεις τη γνώμη σου πεσ’ την. Όλα τα υπόλοιπα είναι… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Οι πλούσιοι δηλαδή το έργο τέχνης και οι φτωχοί τα mp3 (χωρίς το περιβόητο artwork) μας λες Φώντα?
    Κάτω τα καρτέλ στην μουσική λέω εγώ από την άλλη.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τι «πλούσιοι» και βλακείες μάς τσαμπουνάς ρε χαφ, και για ποια καρτέλ μιλάς; Εδώ σε λίγο θα κόψουμε κι απ’ το φαΐ, για να πάρουμε κανα βιβλίο…
    Εν πάση περιπτώσει. Άκουσε το δισκάκι στο mp3, και άμα το γουστάρεις τόσο πολύ, και δεν σου περισσεύουν, να συναντηθούμε να στο χαρίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ευχαριστώ πολύ Φώντα για την προσφορά σου αλλά δεν θα πάρω, παμ' παρακάτ'

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Για να λέμε και του στραβού το δίκιο η ποιότητα για το δωρεάν κατέβασμα στο soundcloud είναι πάρα πολύ καλή (αρχεία wav και όχι mp3). Επίσης το artwork υπάρχει όλο διαθέσιμο σε φωτογραφίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ρε παιδιά ο καραθανάσης δεν είναι τόσο ακριβός,βγάζει ωραίες επανεκδόσεις και όχι τόσο ακριβές για την ποιότητα που προσφέρει.και μία παράκληση στον καραθανάση αν διαβάζει-αν μπορείς επανακυκλοφόρησε τους δίσκους collective tools,concrete rubber band-risen saviour- και to new creation των troubled.τα έχει στο acid archives και δεν έχουν ποτέ επανακυκλοφορήσει.ευχαριστω
    Ι.Τζόνσον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ύστατη σαπίλα και κακομοιριά όλη αυτή η κουβέντα. Μιζεροκακομοιριά του κερατά. Όχι γιατί κάποιος δεν έχει τα χρήματα ή γιατί του φαίνονται πολλά, αλλά γιατί δεν θέλει να καταλάβει τα προφανή και ακόμα νομίζει ότι ο μουσικός κάνει μουσική για αυτόν, τον "καταναλωτή". Τόσο αλλού σε κάνει να είσαι μιζεροκακομοιριά.

    Τα προφανή:
    - Η μπάντα ΕΤΣΙ Γ-Ο-Υ-Σ-Τ-Α-Ρ-Ε, να τον βγάλει υπερπολυτελή τον δίσκο ΤΟΥΣ. Guess what, είναι δίσκος Τ-Ο-Υ-Σ! ΤΟΥΣ όχι σας!!!!!

    - Αν εγώ πχ θέλω να μου ζωγραφήσει το εξώφυλλο ο χ τεράστιος ζωγράφος ή να έχω πολυτελές εξώφυλλο που θα μου κοστίσει όλα μαζί 4000 Ευρώ θα πρέπει να πάρω την άδεια και το ΟΚ από τον χ Ανύπαρκτο Ανυπαρκτόπουλο τι θα κάνω στον δίσκο Μ-Ο-Υ για να με αποδεχτεί μετά και να μην κλάνει στα comments; Προσωπικά χέστηκα μεγαλόπρεπα για την γνώμη του όποιου Ανύπαρκτου Ανυπαρκτόπουλου αυτοαποκαλούμενου πιθανού ακροατή μου, μιας και δεν παίζω μουσική για εκείνον, δεν είμαι ο Ρέμος, παίζω μουσική για ΕΜΕΝΑ. Δεν το κατάλαβα αυτό το νταλαβέρι των δημοσίων σχέσεων.

    - Μιλάω σαν μουσικός (μουσικά σε τελείως άλλη φάση) ο οποίος βγάζει τις κυκλοφορίες του μόνος σε πολυτελείς εκδόσεις των 50 αντιτύπων. Είναι ακριβά; Ναι είναι. Υπάρχουν όμως ΟΛΑ free σε 320 resolution ΜP3 με full resolution artwork.

    - Δεν θα τα πουλήσω τα hard copies μου; ΧΕΣΤΗΚΑ επίσης, τα ρίχνω σε ένα βαρέλι με βενζίνη και τα καίω και ανάβω και κάνα τρίφυλο από την φλόγα. Πάντως να κάνω την χάρη στον Ανύπαρκτο Ανυπαρκτόπουλο να βγάλω κάτι που οπτικά δεν θα μου αρέσει ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ!

    - Τέλος ναι, υπάρχει ΕΥΤΥΧΩΣ το DIY, είναι ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΦΑΣΗ αλλά ο άλλος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να βγάζει την δουλειά του έτσι, τι να κάνουμε; Την βγάζει ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ. Άμα την ανεβάζει και free στο internet για να καλύψει αυτόν που δεν έχει να τα σκάσει που σκατά είναι το θέμα. Οποιανού δεν του αρέσει... ξύδι και γεια χαρά.

    Αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν υπάρχει καμμία «ύστατη σαπίλα», «κακομοιριά» και «μιζεροκακομοιριά του κερατά» στην κουβέντα. Κατά τα λοιπά έγραψες τη γνώμη σου, που πιάνει το θέμα από την άλλη σκοπιά (όχι τη μοναδική).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Θα τα βγάλεις όπως γουστάρεις αλλά να ξέρεις ΘΑ ΚΡΙΘΕΙΣ, σε πειράζει δεν σε πειράζει άγνωστε Ανύπαρκτε Ανυπαρκτόπουλε καλλιτέχνη των 50 cd-r που επειδή δεν πουλιούνται τα καις.

    Και να ξέρεις ότι ο καθένας κρίνεται από αυτόν που του αξίζει. Τι να κάνουμε τώρα, οι Fetameriganoi και οι Anazitisis ο ar.haf και οι όμοιοι του τους έλαχε.

    ar.haf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Άρης Καραμπεάζης26 Ιουλίου 2012 στις 7:27 μ.μ.

    Το άλμπουμ πάντως είναι πολύ καλό.
    Ας το πει και αυτό κάποιος, πέρα από τις τιμές μονάδος και τα κόστη παραγωγής
    Θα μπορούσε να είναι από τα πολύ δυνατά άλμπουμ της Elefant για παράδειγμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αυτό που λες τώρα ότι οι καλλιτέχνες τον δίσκο τον βγάζουν για πάρτη τους και ότι είναι δικός τους τι σημαίνει; Τότε γιατί τον πουλάνε; Γιατί κάνουν live; Φυσικά και γουστάρω αυτούς που παίζουν όπως τους αρέσει χωρίς να σκέφτονται πόσο θα πουλήσουν αλλά πως να το κάνουμε ο δίσκος είναι εμπόρευμα. Σε κάποιους απευθύνεται. Και όσο ποιο καλό είναι το περιτύλιγμα τόσο ποιο μεγάλες και η εμπορικές βλέψεις. Αλλά και να μην σε νοιάζει πόσο θα πουλήσεις, σίγουρα σε νοιάζει αν θα αρέσεις έστω και σε λίγους.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Άρης Καραμπεάζης26 Ιουλίου 2012 στις 8:44 μ.μ.

    Με δύο παρατηρήσεις πάντως (για το περιεχόμενο πάλι):
    τα φωνητικά είναι ηχογραφημένα πολύ "πάνω" από τη μουσική και αυτό δεν ταιριάζει -κατά τη γνώμη μου- στην εν λόγω, όντως ατόφια pop...
    ε και ένα μικρό προβληματάκι με την προφορά, αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί, μην ανοίξει και πάλι το θέμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστούμε πολύ για τις εύστοχες παρατηρήσεις. Προσπαθούμε να βελτιώνουμε τα "τεχνικά" θέματα στη μουσική μας σε κάθε νέο μας κομμάτι.

      Διαγραφή
  32. Την έκτη μέρα απο όσα ξέρω ο Θεός έδωσε το βινύλιο.Οπότε όταν θα (ξανα)έρθει ο Darth Vader και με μιά θα καταργήσει τα mp3s και τα wav παπάρια,να μην διαμαρτύρεστε στον Τρούσα, στον Καραθανάση (ούτε τον έχω δεί ποτε στη ζωή μου) και στον David Geffen (αυτόν τον έχω δεί)γιατί δεν αγοράζατε δίσκους(βινυλίου)και δεν ακούτε μουσική πια.Γιατι εγώ αυτο ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.Τα θέλουμε όλα δικά μας,φτηνά ,καλά και τζάμπα αν γίνεται.Και κάνουμε και κριτική αμα λάχει αφου δεν μας βλέπουνε στο γήπεδο.Απο την άλλη κλείσανε όλα τα δισκάδικα στη πόλη (σχεδόν)επειδη όλοι μας "αγοράζαμε" τον κώλο μας.
    Πλάκα πλάκα ας αποφασίσουμε μιά λίστα με 1,000 δίσκους με τη μορφή που θέλει να ακούει ο καθένας (δέχομαι κ τις κασσέτες)και ας τελειώνουμε με τα prog ,τα folk ,τα ψυχεδελικά και τα jazz και τα exotica και τις χαβάγιες του Ζόζεφ Κορίνθιου. Αφου δεν κάνουμε σαν λαός για τίποτα περισσότερο λουσάτο η μή.Αη στο διάλο.
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ως δηλωμένος "άρρωστος" ακροατής/συλλέκτης ποπ/ροκ μουσικής και των πειραματικών παρακλαδιών τους[Ψυχεδέλειας/Προγκρεσιβ/Κράουτροκ/Τζαζ-ροκ/Φολκ κτλ κτλ κτλ] έχω μια αδυναμία στις εκδόσεις της Anazitisi Records γιατί γουστάρω τις προσεγμένες δουλειές της εταιρείας τις οποίες θεωρώ εφάμιλλες των καλύτερων διεθνών όπως World in Sound,Second battle,Shadoks κτλ κτλ.
    Μπράβο λοιπόν στον Καραθανάση που κάνει προσεγμένες, μερακλίδικες κυκλοφορίες αντιεμπορικών μουσικών ειδών και δείχνει στους ξένους ότι Ελλάδα δε σημαίνει μόνο "σουβλάκι","τζατζίκι" κι "αρπαχτή" αλλά ότι μπορούμε άμα θέλουμε να παράγουμε κι εμείς ποιοτικά προιόντα !
    Ανακαλύπτοντας λοιπόν την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ σε 111 αντίτυπα καταλαμβάνομαι από 'συλλεκτικό πυρετό' και ακατάσχετη επιθυμία να ακούσω την μπάντα ώστε να διαπιστώσω πόσο γρήγορα πρέπει να κινηθώ για την απόκτηση του προτού εξαφανιστεί !
    Ακούγοντας μερικά τραγούδια των "φεταμεριγκάνοι" στο youtube o συλλεκτικός πυρετός μου έπεσε τόσο χαμηλά που κόντεψα να πάθω συλλεκτική υποθερμία !
    Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει και δεν καταφέρνω να κατανοήσω τη συσχέτιση της συγκεκριμένης(φιλότιμης και συμπαθούς κατά τα άλλα)νεανικής μπάντας με τον χαρακτήρα του προαναφερθέντος label....

    W T F ?????????????

    Μετά Τιμής
    Κος Άσιντ Φάζερ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Αγαπητέ Άσιντ Φάζερ,

    Επειδή από ότι κατάλαβα είστε ένας ακροατής αρκετά μέσα στα πράγματα, η γνώμη σας μετράει για εμάς. Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω αν με το σχόλιό σας εννοείτε ότι το ύφος των τραγουδιών μας δεν συνάδει με μια limited κυκλοφορία, ή αν δεν έχουμε την απαιτούμενη ποιότητα - ωριμότητα στο έργο μας (ασχέτως στυλ). Τέλος θα ήθελα να αναφέρω ότι στο youtube δεν έχουμε χειριστεί απολύτως σωστά την εικόνα μας και θα πρότεινα όσους θα ήθελαν να μας γνωρίσουν να μπουν στο www.soundlcoud.com/fetameriganoi .Ελπίζω να δείτε αυτό το μήνυμα γιατί τα χρήσιμα σχόλια του κόσμου μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα "προβλήματά" που μπορεί τεχνικά να έχει ο δίσκος μας και λόγω ηλικίας και απειρίας ίσως δεν τα αναγνωρίζουμε!

    Θάνος Παππάς
    (από Fetameriganoi)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αγαπητέ Θάνο,

    Με το σχόλιο μου εννοώ ότι το ύφος των τραγουδιών σας δεν συνάδει με τον "ήχο" της συγκεκριμένης δισκογραφικής εταιρείας,κατά την προσωπική μου άποψη πάντοτε.
    Θα μου πεις και με το δίκιο σου "Κι εμείς τι φταίμε ρε φίλε ?".
    Δε φταίτε σε τίποτα εσείς.
    Απλώς οι δικές μου προσδοκίες για νέα κυκλοφορία από την "ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ" δεν εκπληρώθηκαν με τον πλέον επιθυμητό τρόπο...
    Σαν "άρρωστος" συλλέκτης/ακροατής,όπως είχα δηλώσει και στο πρώτο μου σχόλιο, περιμένω από τις δισκογραφικές ,τις οποίες εμπιστεύομαι, το "χαπάκι" μου ! Όταν λοιπόν αντ' αυτού "αντικρύζω" οτιδήποτε άλλο, "τρώω φρίκη" !!!!
    Όσον αφορά τη μπάντα σας θα 'θελα να σας δώσω πολλά συγχαρητήρια που κόντρα στη γενική μιζέρια/μαλάκυνση ασχολείστε με κάτι που γουστάρετε και βγάζετε τη νεανική σας ενέργεια με τρόπο δημιουργικό !
    Και 2-3 καλοπροαίρετες συμβουλές για να πάει κάτω η γουρνοπούλα !!
    Αν ο λόγος που παίζετε μουσική είναι για "να τα πιάσετε" ή για να δείτε τις φάτσες σας στο γυαλί δεν μπορώ να σας συμβουλέψω και να το 'θελα..
    Αν τώρα σκοπεύετε σε κάτι ευγενέστερο,βαθύτερο,καλλιτεχνικότερο θα σας πρότεινα:
    α.Να ακούτε ΔΙΑΡΚΩΣ μουσική άλλων καλλιτεχνών,
    β.Να παίζετε ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ για την πάρτη σας,
    γ.Να μη βιάζεστε ΚΑΘΟΛΟΥ.

    Καλή Συνέχεια

    Μετά Τιμής
    Κος Άσιντ Φάζερ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Η αλήθεια είναι ότι και η ίδια η εταιρία μας είχε μιλήσει για αυτό το θέμα (το ότι δεν συνηθίζουν να βγάζουν δίσκους του στυλ μας) οπότε σας καταλαβαίνουμε. Επίσης, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις συμβουλές. Αν κρίνω από τα πράγματα που ακούω σε συνεντεύξεις μεγάλων συγκροτημάτων μπορώ να πω ότι είναι προφανέστατα εύστοχες. Ειδικά το γ πιστεύω το χρειαζόμαστε όλοι μας γιατί μας είχε ήδη πιάσει άγχος για τα επόμενα βήματά μας "συνθετικά". Καλή συνέχεια λοιπόν!

    Θάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή