Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΛΑΒΡΑΝΟΣ – BOB AZZAM χαρά και αγαλλίαση

Δεν υπάρχει κάποια αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση, παρ’ εκτός, ίσως, της ανάγκης να επαναφέρω –όσο δύναμαι, και πάντα μέσω του δισκορυχείου– το όνομα του Γεράσιμου Λαβράνου στο προσκήνιο. Και το πράττω με το παρόν, μεγεθύνοντας στην καλλιτεχνική του σχέση με τον αιγύπτιο-λιβανέζο Bob Azzam, αλλά και μ’ ένα επόμενο post, που το έχω ήδη επεξεργαστεί και που κάποια στιγμή θα το δημοσιεύσω.
Ας πω, έτσι κάπως γενικόλογα, πως ο Γεράσιμος Λαβράνος και ο Bob Azzam (1925-2004) υπήρξαν δύο σημαντικοί μαέστροι της δεκαετίας του ’60 (κυρίως), με πολλά, ή έστω κάποια, κοινά σημεία στη διαδρομή τους και φυσικά με διεθνή καριέρα· περισσότερο γνωστή εκείνη τού Azzam και λιγότερο η… ανάλογη τού Λαβράνου, μιας και η πρώτη καταγράφτηκε επαρκώς, ενώ η δεύτερη όχι και τόσο.
Οι δύο μαέστροι, που γνωρίζονταν μεταξύ τους, συναντήθηκαν επισήμως για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1961 (17/6) στα εγκαίνια του Mont Parnes. Όπως μου είχε πει και ο ίδιος ο έλληνας συνθέτης: «Εμείς παίζαμε κανονικά στο Μον Παρνές και ο Μπομπ Αζάμ είχε έρθει να εμφανιστεί για καμμιά βδομάδα. Κρατήσαμε κάποιαν επαφή και τελευταία φορά που είχα νέα του ήταν στις αρχές του ’90, όταν βρισκόταν στην Αμερική. Ο Αζάμ είχε κάνει κάποιες επιτυχίες –τον 'Μουσταφά'– και θυμάμαι πως, τότε, διασκέδαζε κυρίως το ευρωπαϊκό τζετ-σετ».Εκείνη την εποχή τόσο ο Azzam όσο και ο Λαβράνος είχαν ήδη κάνει επιτυχίες στη Γαλλία – ο Αιγυπτιο-λιβανέζος τον fox oriental “Mustapha”, το cha cha “Viens a Juan-les-Pins”, το bolero oriental “Fais moi le couscous, cheri” και ο Έλληνας το θαυμάσιο ελαφρό “Quand on aime”, που είχαν τραγουδήσει στη Γαλλία ο Luis Mariano, η Jacqueline Boyer, το Trio Los Kris, μετατρέποντάς το σε jazz κομμάτι ο Guy Lafitte…– με αποτέλεσμα όταν συναντήθηκαν οι δυο τους ν’ ανταλλάξουν κατά μίαν έννοια κομμάτια· υποθέτω δηλαδή, γιατί είναι πιθανόν ο Λαβράνος να διασκεύασε τον «Μουσταφά» πριν την δια ζώσης γνωριμία του με τον Azzam. Αναφέρομαι, κατά πρώτον, στο ελληνικό 45άρι «Mustapha/ Μένω σε κάποια γειτονιά» [Monte Carlo MO 945] από το 1960 ή ’61, στο οποίο τραγουδούσε η Souli Sambah (ή Σούλη Σαμπάχ), συνοδευόμενη από την ορχήστρα (του Λαβράνου). Ιδανική επιλογή ερμηνεύτριας, όπως αντιλαμβάνεστε, αφού η αιγυπτιώτισσα τραγουδίστρια και ηθοποιός βρισκόταν στο στοιχείο της. Ως γνωστόν ο «Μουσταφάς» ήταν στηριγμένος σε παραδοσιακή, βορειο-αφρικανική μελωδία και γαλλο-αραβικούς στίχους και πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Bob Azzam και την Ορχήστρα του σ’ ένα EP της γαλλικής Barclay [72359], νωρίς το 1960, με από κοινού ενορχήστρωση των Azzam και Eddie Barclay. Σε κάποιο επόμενο post θα πω περισσότερα για την ελληνική του περιπέτεια (για την ελληνική περιπέτεια του «Μουσταφά» εννοώ).
Παραλλήλως (ή έστω λίγο πιο μετά) ο Bob Azzam παίρνει το «Καράβια φεύγουνε» του Λαβράνου –που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Τζίμης Μακούλης, σε στίχους Ρέτης Ζαλοκώστα, με τη συνοδεία του συγκροτήματος Ο Λαβράνος και οι Σολίστ του (φλάουτο κάποιος Sandro Buccelli) στο 45άρι «Θαλασσοπούλια/ Καράβια φεύγουνε» [Monte Carlo MO 962, 1961]–, μετατρέποντάς το σε calypso rock στο EP “Un petit grain de sable, Le grand depart/ Amen Twist, Vieni vieni” [Braclay BLY 72.491] από το 1961. Το “Le grand depart” είχε κυκλοφορήσει βεβαίως και στην Ελλάδα την ίδιαν εποχή με τους Bob Azzam et son Orchestre στο 45άρι “Amen twist/ Le grand depart” [Barclay BAR 039 ή 11039]. Αυτά τα ολίγα.
Εδώ, http://is.gd/0NliiG ακούτε το “Le grand depart” του Γεράσιμου Λαβράνου με την ορχήστρα του Bob Azzam...Και από κάτω την πρώτη ελληνική εκτέλεσή του ως «Καράβια φεύγουνε» με τον Τζίμη Μακούλη...

1 σχόλιο: