Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

LAURA NYRO the first songs...

Είχα αγοράσει τζάμπα (δηλαδή πάμφθηνα) στο Μοναστηράκι, πριν δυο δεκαετίες, το πρώτο άλμπουμ της Laura Nyro (γεννημένη στο Bronx το ’47, πέθανε κάπου στο Connecticut 50 χρόνια αργότερα), το “The First Songs” [Verve Forecast]. Το LP πρέπει να πρωτοβγήκε προς τα τέλη του 1966, σε ετικέτα... μουσταρδί Verve Folkways και μέχρι πρότινος νόμιζα πως είχα την original έκδοση. Τώρα, που το έψαξα λιγάκι παραπάνω, διαπιστώνω πως πρόκειται για την τρίτη έκδοση βινυλίου από τις αρχές του ’70 (μάλιστα το αρχικό “Flim flam man” είχε μετονομαστεί σε “Hands off the man”, ενώ είναι διαφορετικό και το track list). Γιατί τα λέω αυτά; Μόνο για να δείξω πως εκείνο το άλμπουμ είχε κάτι το ιδιαίτερο, ώστε ν’ αναγκάζει την MGM να το τυπώνει και να το ξανατυπώνει μέσα στα χρόνια. Δεν είχε βγάλει, απλώς, μερικά ωραία τραγούδια (όλα συνθέσεις της Nyro), αλλά σε δεύτερες ή και... τρίτες εκτελέσεις είχε προσφέρει mega-hits για τους Blood Sweat and Tears (“And when I die”, No 2), τους 5th Dimension (“Wedding bell blues” No 1, “Blowin’ away” No 21) και την Barbra Streisand (“Stoney end”, No 6) – όλα τη διετία 1969-1970!! Αυτό λοιπόν το άλμπουμ με τον πρώτο-πρώτο σίγουρο τίτλο του, ως “More Than A New Discovery”, επανεξέδωσε πρόπερσι σε CD η βρετανική εταιρία Cherry Red/Rev-Ola, δίνοντάς μας την ευκαρία για μία ταχεία επανεκτίμηση. Είναι, έτσι, τα τραγούδια που βαραίνουν – και όχι μόνον τα πολύ γνωστά, αλλά και τα λιγότερο όπως το “Lazy Suzan” π.χ. – είναι φυσικά οι μάλλον pop, και όχι τόσο… δραματικές, ερμηνείες τής Nyro, που προαναγγέλουν το ύφος singer-songwriters τύπου Joni Mitchell ας πούμε (μη ξεχνάμε πως οι ηχογραφήσεις συμβαίνουν το 1965, όπως διαβάζω στο ένθετο, ή το 1966 κατ’ άλλους) και βεβαίως είναι η... easy soul, blues ενορχήστρωση του Herb Bernstein, που προσδίδει στο άλμπουμ μίαν αλάνθαστη αίσθηση μοντερνισμού (στην μπάντα ο πιανίστας Stan Free, βασικό πρόσωπο, αργότερα, πίσω από τους Hot Butter, αλλά και ο κιθαρίστας Jay Berliner, που παίζει στο "Astral Weeks" και σε δίσκους δεκάδων άλλων, από Charles Mingus μέχρι John Ylvisaker).
Treasure item; Δεν είμαι σίγουρος... αλλά, σε κάθε περίπτωση, μπροστά απ’ την εποχή του.

3 σχόλια:

  1. Treasure item! Χαρισματική στη σύνθεση αλλά και στην ερμηνεία η Laura Nyro, θα θυμηθώ το Eli's Comin που είπαν μεταξύ άλλων και οι Three Dog Night. Προαναγγέλει το ύφος της Joni Mitchell, αλλά και της Rickie Lee Jones. Θέλετε να πάμε παραπέρα, το ύφος της Joanna Newsom, για την οποία πολύ φασαρία γίνεται τελευταία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ και άσκοπη φασαρία θα προσέθετα.Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή